
مشخصات محصول
توضیحات
انسان شناسی بنیادین در جستجوی «مفهوم»، «ماهیت» و «تصور» انسان به عنوان ساختاری بنیادین و غیر تاریخی است که از این طریق، توصیف های متنوع انسان از خودش را قابل درک می گرداند و مثابه ی «دانشی پایه» هم به نتایج دانش های مربوط به انسان توجه می کند و هم از انسان شناسی بخشی و حوزه ای استفاده می کند و لذا به جهت همین استفاده ی مضاعف خود را بنیادی می داند. چرا که یک مرتبه از رشته های منفرد و متنوع فلسفی استفاده می کند و بار دیگر با توجه به علومی دیگر. دیکریس در فصل نخس این کتاب بخش هایی از این نگرش ها چون نظریه ی«موجود ناقص بودن انسان» و یا نظریه ی رقیب آن، یعنی نظریه «ذهن» شلر که توانایی انسان را در«نه گفتن» می داند؛ یا نظریه ی انسان شناسی پلسنر درباره ی «موضع داری برون مرکزی» انسان که رقیب هر دوی نظریه ی پیشین است را بیان می دارد اما دیکرس بحث خود را به اینجا ختم نمی کند و معتقد است که هم عقل نظری به نگرشی فراگیر و نظام مند نیاز دارد و هم عقل عملی نیازمند برخورداری از الگوهای اخلاقی تعهد آور است و لذا در کنار سه مقوله ی انسان شناسی بنیادین و بخشی و حوزه ای سطح چهارمی را تحت عنوان انسان شناسی اخلاقی مطرح می کند. از منظر او این انسان شناسی را می توان مانند حلقه ی متصل کننده ی انسانشناسی نظری به قلمرو اخلاق، سیاست، فلسفه ی تاریخ و فلسفه ی دین دانست. لذا انسان شناسی زمانی که هم در پی فهم انسان، از آن جهت که انسان است، باشد و هم به دنبال باقی ماندن حیات انسان در واقعیتی بین انسانی، بدین صورت هدف کامل فلسفه یعنی فهم و تفاهم نظری و عملی انسان در عالم انسانی را برآورده می سازد، که خود این فهم نیز در حقیقت یک انسان شناسی است.
دستهبندی:فلسفه
عنوان:انسان شناسی فلسفی
موضوع:انسان شناسی
نویسنده : هانس دیرکس
مترجم : محمدرضا بهشتی
ناشر:نشر کتاب هرمس
قطع:رقعی
سال انتشار:۱۳۸۹
تعداد چاپ:۳
عرض:۱۲.۸
ارتفاع:۲۰
نوع جلد:نرم
تعداد صفحات:۲۰۹